zaterdag 17 maart 2018

Niet welkom op de top

Met Murat - Le Lioran over de Plomb de Cantal zijn we er direct hevig ingevlogen. Een pracht etappe, grotendeels langs de GR400.
De start was heel mysterieus, met een heel speciaal licht door de mistflarden en het fijne laagje rijp. Ook het stuk na Molède vond ik heel speciaal, los door een strook heide met de witte toppen die steeds nadrukelijker in beeld komen.
Na Prat de Bouc veranderde alles. Sneeuw overal, raquettes aan de voeten en met een kronkelroute de skipistes ontwijkend.
Naarmate ik dichter bij de top kom, trekt alles dicht. Zwarte wolken, korrelsneeuw, felle wind, mist, white out... Het was alsof ik daar niets te zoeken had.
In de afdaling net het ongekeerde. Ik daalde af langs een afgesloten skipiste. Met iedere stap werd de lucht minder grijs, en werden de momenten met zon langer. De mist op de topgraat verdween. In de bossen rond Le Lioran wordt ik nog verrast door drie moeflons (tiens zegt u - moeflons komen toch uit Corsica. Zeker, ze zijn hier uitgezet door jagers in 1957 maar doen het in deze bergen uitstekend, beter dan in hun thuisland. 
Ik ben blij dat ik twee nachten in Murat ben. Le Lioran is een lelijke groep flats en een grote parking. Ik pendel met het treintje. Murat heeft een indrukwekkend middeleeuws centrum.
De Alagnon vallei vanop de Rocher de Bredon
Bredon en de vallei van de Alagnon in de mist
Yes, het eerste sneeuwpanorama. De Cirque de Chamalière.
Van bij de Buron des Gardes. Daar lopen we morgen - Puy Griou.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten