Voor Picherande - Bourboule had ik twee tochten in mijn hoofd. Bij verhoogd risico op lawines wegblijven van de Sancytop, maar wel een mooie lange graatwandeling. Bij laag risco toch de top doen - de hoogste van de Auvergne - en voor de afdaling me wringen tussen de pisteskiërs. Lawinerisico 1, lager kan niet, dus werd het de top.
De tocht startte somber in de mist maar vanaf 1400 m waren we er boven. De rest van de dag zo goed als windstil en helder weer. Achter me lag het Cantal-massief, waar ik de tocht startte, als een gigantisch eiland boven de wolkenzee te zweven. Surreëel.
Op de Sancytop was weinig plaats. Het enorme uitzichtplatform was grotendeels ingesneeuwd. Veel volk was er hier ook niet. Even lager kwamen de non-conformisten (alpinisten, rando- en hors-piste-skiërs, raquettemannen) op een colletje samen. De fameuze Pas-de-l'Ane, de missing link tussen mijn twee tocht-ideeën, werd toch begaan en geskied. Even navragen of het achter de hoek ook OK is ("oui, oui, ça passe, mais soyez prudent!") en 5 min superconcentratie later was dat super-exposed stukje gedaan. De rest van de dag was puur genieten. Op sneeuwraquettes tot de Capucin, op botines door brede boswegen tot bij La Bourboule.
La Bourboule is een oud kuuroord. Veel vervallen glorie, ook het hotelletje waar ik een kamer heb. De skitoeristen zitten liever in de betonnen nieuwbouw in Mont-Dore, 5 km verderop. Geen visie en wellicht ook geen geld om er iets nieuw en duurzaam van te maken.
 |
| In de verte het Cantal-massief boven de wolken |
 |
| Vallon de Chaudefou - in het midden de Dent de la Rancune |
 |
| Van op de Puy du Cantal : de Aiguilles de Diable |
 |
| Van op de Col de Courre : vlnr : Pas de l'Ane - Puy de Cantal en Aiguilles de Diable. Rechts buiten de foto Puy Gros. |
 |
| Cirque Font Salée - in de verte boven de wolken het Cantal-massief |
 |
| Vallon de Courre |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten