Le Claux - Apchon. De gerante van de gite had me aangeraden om de Puy Niermont te laten vallen voor de veel mooiere graat waar de gîte op uitkijkt. Zo'n elegante lijn, ik was verkocht. De inloop ging vlot, geen echt dorp hier maar allemaal losse gehuchten.
Bij de sneeuwgrens deed ik niet alleen de raquettes aan, maar ineens nog een extra overbroek en fleece. Tijdens de klim naar de kam moest ik me inhouden om me niet nat te zweten, maar eens op de kam...
Na een kwartiertje vroeg ik me al af wie zo gek kan zijn om hier rond te hangen. Storm + -5 of zo is voor mijn neus en wangetjes -40 of zo. Maar goed, het hoort erbij.
Na de top moest ik rechts. Geen veilig doorkomen aan, er was wellicht een corniche, zo'n overhangende door de wind gemaakte sneeuwlip. Heel weinig zicht. Blijven staan was ook geen optie. Dan maar rustig voortstappen, langs de foute graat.
Plots was er een paar minuten zicht. Mijn voorgevoel van de corniches was juist : bijna langs heel de graat, vaak 10 of meer meter hoog. Ik spot een doenbare plek, sprint / glij er door voor wind en mist alles weer dichttrekken.
Een extra lus door het bos (gems gespot) bracht me terug op de juiste kam en zo naar Font Sainte. Een druidenbron waar een kapel is overgebouwd. Maar voor mij een zalige plek, met een nis in de zon en uit de wind.
Apchon is een schattig klein dorp gebouwd onder twee basaltpieken. De ene de pijp van een vulkaan, de andere een strook lava die uir die vulkaan kwam. De ene is van de kerk, met een Mariabeeld. De andere van de koning met de ruïnes van een eeuwenoude burcht.
Bij de sneeuwgrens deed ik niet alleen de raquettes aan, maar ineens nog een extra overbroek en fleece. Tijdens de klim naar de kam moest ik me inhouden om me niet nat te zweten, maar eens op de kam...
Na een kwartiertje vroeg ik me al af wie zo gek kan zijn om hier rond te hangen. Storm + -5 of zo is voor mijn neus en wangetjes -40 of zo. Maar goed, het hoort erbij.
Na de top moest ik rechts. Geen veilig doorkomen aan, er was wellicht een corniche, zo'n overhangende door de wind gemaakte sneeuwlip. Heel weinig zicht. Blijven staan was ook geen optie. Dan maar rustig voortstappen, langs de foute graat.
Plots was er een paar minuten zicht. Mijn voorgevoel van de corniches was juist : bijna langs heel de graat, vaak 10 of meer meter hoog. Ik spot een doenbare plek, sprint / glij er door voor wind en mist alles weer dichttrekken.
Een extra lus door het bos (gems gespot) bracht me terug op de juiste kam en zo naar Font Sainte. Een druidenbron waar een kapel is overgebouwd. Maar voor mij een zalige plek, met een nis in de zon en uit de wind.
Apchon is een schattig klein dorp gebouwd onder twee basaltpieken. De ene de pijp van een vulkaan, de andere een strook lava die uir die vulkaan kwam. De ene is van de kerk, met een Mariabeeld. De andere van de koning met de ruïnes van een eeuwenoude burcht.
 |
| Een oude dorps-broodoven, waarbij een deel van het gewelf bestaat uit natuurlijke rots |
 |
| Le Peylat of Suc Gros |
 |
| Vanuit Taviel terugkijken |
 |
| Terugkijken op een deel van het Cantal massief : Puy de Niermont |
 |
| Tekstboek-basaltrotsen. Een oude lavastroom vlak bij Apchon. |
 |
| Ruïnes van het Kasteel van Apchon |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten